Pas hoorde ik Splinter Chabot in een interview praten over een zandloper, die hij gebruikte bij het schrijven. Geen gewone zandloper van een paar minuten, maar eentje van drieënhalf uur. Een prima tijd om aan een boek te besteden, vond hij. Bedankt voor de tip Splinter!
Die loper bleef maar in mijn hoofd zitten. Ik leid mezelf nog wel eens af tijdens het schrijven - ik schreef daar al eerder over - dus gisteren bedacht ik dat ik ook aan de zandloper moest!
Tuurlijk kun je ook gewoon een wekker zetten, maar de tijd meten met zo’n glas met wit zand is net iets leuker, toch? Ik ging er daarom vol goede moed naar op zoek.
Ze zijn er volop in exemplaren van een paar minuten. Die van een paar uur zijn schaars. Ik vond die van drieënhalf uur in ieder geval niet op internet.
Uiteindelijk heb ik een mooie exemplaar van twee uur besteld. Voor mij is twee uur achter elkaar schrijven prima. Ik hoef mijn boek niet in drie maanden af te schrijven, zoals Splinter deed.
Hij - de zandloper, niet Splinter - komt net binnen, dus komende twee uur ben ik even van de radar!
Ik laat je nog wel weten of het écht werkt.