Sommige stukken tekst, waar ik bloed, zweet en tranen in heb gestopt, sneuvelen alsnog. Omdat ze niet goed genoeg zijn, omdat een scene wegvalt, omdat het verhaal omgegooid wordt. Het kan van alles zijn.
Zoals Stephen King aangeeft: dat doet zeer en is buitengewoon slecht voor je ego.
Veel schrijvers bewaren de verstoten teksten voor nieuwe verhalen. Mij lijkt het leuk om wat deleted scenes/alinea's - mits leesbaar ;-) - met jullie te delen. Een beetje voor mijn ego, maar vooral om jullie vast mee te nemen in het verhaal met de werktitel De dood van mevrouw van Dam.