Kommer en kwel

Kommer en kwel. Daar draaide het om dit jaar. En zonder het te bagatelliseren (ziekte, sterfte, wegvallen inkomen wuif je niet zomaar weg) wil ik in dit blog vooral kijken naar wat wél leuk was. Tenzij je achter de geraniums hebt zitten mokken, kan het niet anders dan dat je een verhaal – groot of klein – over dit bizarre jaar hebt.

Misschien ontdekte je nieuwe kanten aan jezelf, of pakte je oude hobby’s weer op. Kwam je helemaal tot rust of bleek je een kei in omdenken. Elk nadeel heeft zijn voordeel, toch?

Zelf heb ik twee voormalige én een nieuwe hobby omarmd.
De eerste is kleuren. Een aantal jaar geleden was dat helemaal ‘in’. Boekhandels en hobbyzaken lagen vol met kleurboeken voor volwassenen. Ook ik ging toen aan de slag. Net als mijn moeder. Die trof ik geregeld aan tafel met kleurpotloden in haar hand. Ze vond het rustgevend.
Toen zij overleed heb ik haar stapel kleurboeken mee naar huis genomen. Een paar maanden geleden kwam ik deze, bij het opruimen van een kastje weer tegen. Waarom was de klad er bij mij ingekomen? Iets waar ik zo kalm van werd en waar ik zelfs mijn klanten toe aanzette, pakweg vijf jaar geleden. (Als zij gestrest binnenkwamen duwde ik ze gerust een kleurplaat onder hun neus. Na vijf minuten waren ze dan weer helemaal zen). Ik ben weer om en kleur in alle rust hele boeken vol.

Breien. Ook zoiets. Toen ik puber was, begin jaren tachtig, was het helemaal hot. Ajoursteek, de kabel, een driedubbel afgehaalde steek of gerstekorrel: ik draaide er mijn hand niet voor om. Ik heb wat truien gebreid! Toen ik dit najaar een boek las over een breicafé, werd ik weer getriggerd. Dus op naar de winkel voor bollen wol in alle kleuren van de regenboog.
Nu brei ik alleen nog maar sjaals. Rechttoe rechtaan. Soms varieer ik een klein beetje in de steeksoort, maar het gaat mij om de beweging. Het brengt rust in mijn hoofd. Ik heb ondertussen een flinke stapel bij elkaar gebreid en dat terwijl ik helemaal niet van sjaals hou.
Die gaan dus bij koud weer om de bomen in het Houtmansplantsoen. Voor wie er wel eentje kan gebruiken.

En dan mijn nieuwste guilty pleasure.
Ik, die nog geen mus van een koolmees kon onderscheiden, bleek onverwachts plezier te scheppen in het herkennen van vogelgeluiden. Afgelopen zomer, tijdens een fietstochtje met een vriendin zagen en hoorden we zoveel verschillende vogels bij de Reeuwijkse Plassen. Wat of wie was nou welke vogel? Mijn vriendin wees mij op de app BirdNET. Je neemt de geluiden op en de app toont je door wie je wordt toegezongen.
Sindsdien heb ik ook een setje vogelkaarten naast mijn laptop liggen. Elke dag pik ik er eentje uit. Ik kijk op internet naar filmpjes van de gekozen vogel en probeer zijn geluid te onthouden, zodat ik komende zomer daadwerkelijk kan zeggen: ‘Hé, dat is een puttertje. En hoor je die pauze van vier seconde in zijn zang? Dat is een roodborstje.’ Okay, je hebt er niets aan, maar leuk is het wel!

Ongetwijfeld herken je wat in mijn verhaal. Als je het leuk vindt om jouw jaar eens onder de loep te nemen, meld je dan aan voor de workshop ‘Hoe was je jaar?’ Al enkele jaren geef ik deze workshop in december en kijken we terug op het afgelopen en vooruit naar het komende jaar. Hoe mooi is het om dit jaar te beschrijven in een aansprekend, persoonlijk verhaal. Een verhaal voor jezelf of om te delen met de mensen om je heen, want het was vast niet alleen kommer en kwel.