De kerstdis
Hoe was het afgelopen dagen aan jouw kerstdis? Is weer bevestigd hoe je familiebanden in elkaar steken? Een passief-agressieve moeder? Melancholische broer? Neurotische zus. Om maar wat te noemen. Een familiediner is een dankbare scene. Daar valt een hoop over te vertellen, ook door mij.
Familie. Het blijft iets ingewikkelds. Je kiest ze niet zelf uit. Je hebt het er mee te doen. Of niet. Je eigen familie is je referentiekader. Zeker als kind denk je dat het overal gaat zoals het bij jou gaat, toch? Het tegendeel is waar. Zoveel gezinnen, zoveel vormen. Geen familie of gezin is hetzelfde. Ieder huisje heeft zijn kruisje, ook in de onderlinge verhoudingen.
Die onderlinge verhoudingen komen vooral deze feestdagen aan het licht. De gezelligste dagen van het jaar? Niet voor iedereen. Soms is het even doorbijten, en kan er vandaag weer opgelucht adem gehaald worden. Overleefd!
Ja, er vallen mooie scenes te schrijven over de afgelopen dagen. Probeer het vooral eens! En deel ze met ons, als je durft. Ik durf trouwens best, maar heb dan ook makkelijk praten.
Makkelijk praten, want ik heb echt een hele leuke familie. Maar ook in leuke families heeft iedereen zijn rol. Zijn er patronen zichtbaar. Of worden in stand gehouden. En moet er geregeld een nieuw evenwicht gevonden worden. Dit jaar waren mijn broers, zussen en ik voor het eerst de oudste generatie. In januari overleed onze tante Jeanne. Als vrijgezelle zus van mijn moeder is ze altijd een belangrijk onderdeel van ons gezin geweest. Zij was dus de laatste van haar generatie. Mijn lieve moeder moesten we vorig jaar al missen.
Het evenwicht binnen onze familie is ook verstoord door een scheiding, waardoor een zwager, die bijna vijfentwintig jaar kerst met ons vierde, geen onderdeel meer uitmaakt van onze familie. Maar gelukkig, we zijn net een gewone familie, want er zijn ook weer mensen bijgekomen. Geregeld vriendjes/vriendinnetjes van onze kinderen. En mijn zus en zwager zijn al oma en opa van twee kleinkinderen.
Interessant hoe bepalend ieder familielid is. En dat ieder op zijn of haar manier zijn plek inneemt. Op die plekken zal ik komende tijd ongetwijfeld nog terugkomen in mijn blogs. En schroom dus niet om jouw verhaal te delen. Dat kan hoe dan ook op de Facebookpagina van Mijnverhaalinklaretaal. Leuk om ook jouw (familie)verhaal te horen,
Op elke denkbare wijze is familie een link naar ons verleden, de brug naar onze toekomst.
Alex Haley - schrijver
P.S.: Wist je dat je je eigen familieverhaal (of dat van een ander) kunt schrijven tijdens de workshop familieverhalen? Een aanrader!