Je hebt van die dagen! ik blijf tikken en hele pagina's verschijnen op mijn scherm. En ik heb vandaag niet eens een schrijfdag gepland. Na een coachingsgesprek vanochtend heb ik het voornemen om vanmiddag een training van woensdag voor te bereiden en me verder te verdiepen in de online leeromgeving die in de maak is, maar soms loopt het anders.
En waarom zou ik daar niet even een kort blogje aan wijden? Gewoon, om ook eens een ander geluid te laten horen. Een optimistisch geluid. Het schrijven van een boek is niet altijd kommer en kwel. Bij mij niet en vast ook niet bij anderen. Anders zouden er verdomd weinig boeken verschijnen. En het tegendeel is tenslotte het geval.
Zoals elke dag is mijn voornemen vandaag om in ieder geval een uurtje schrijven. Het worden er ruim vier! Omdat het kan en omdat het dus zo lekker loopt. Gewoon door mijn innerlijke criticus los te laten en mezelf toe te staan te schrijven zonder dat het volzinnen of krachtige dialogen moeten worden. Eigenlijk net als de morning pages van Julia Cameron (an artist way). Gevolg: flink wat materiaal.
Ik weet dat niet elke dag zo optimistisch verloopt. Het is net het gewone leven. Maar deze dag heb ik toch maar mooi 'in the pocket'. En dit blogje ook. Kan ik het nog eens teruglezen, op een dag dat de vaart er niet in komt.