Mijn boek

Ik heb niet altijd zin om te schrijven, maar mijn moeder leerde me al vroeg dat als je geen zin hebt, je maar zin maakt.

Kill your darlings. Voor een vlot leesbaar en aansprekend verhaal verdwijnt er heel wat tekst in de prullenbak.

Een hele roman aanleveren dat lukt niemand tijdens de opleiding Romans en korte verhalen schrijven (Schrijversacademie), maar een deel ervan is tijdens mijn opleiding door mijn docent en schrijver Robert Haasnoot beoordeeld. En gelukkig: ik ben geslaagd.

De deadline voor het eerste deel van mijn boek komt heel dichtbij. 8 juni is de uiterste aanlevertermijn van mijn verhaal t.b.v. de eindopdracht aan de Schrijversacademie. Ga ik dat halen?

Even flink opschieten in je boek, omdat je er tijd voor hebt vrijgemaakt. Maar wat als je geen zin hebt in het schrijven van het eerstvolgende hoofdstuk?

De afgelopen maand is het menens. Dat blijkt uit heel veel zaken. Hoe ik met mijn tijd omga, met wie ik over mijn boek praat, maar ook de middelen die ik inzet.

Je kunt er natuurlijk op wachten. Het moment dat je weer eens in je eigen valkuilen stapt. Het moment dat je beseft dat je jezelf aan het saboteren bent. Ze waren er volop deze week!

Het lijkt een randvoorwaarde van het onbelangrijke soort. Maar eenmaal serieus gestart met het schrijven van mijn boek kom ik er meer en meer achter dat een plek waar je vrijuit kunt schrijven van groot belang is!